Wie zegt dat cultuur niet spectaculair kan zijn?
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
05 Maart 2014 | Panama, Panama-stad
Maar eerst even terug naar het begin. Zoals aangekondigd vertrokken we dus richting Panama. Al gauw werd duidelijk dat het toerisme hier nog behoorlijk op gang moet komen, want het gaat allemaal niet zo makkelijk als in Zuid-Oost Azië. We deden er zo'n 40 uur (incl een overnachting) over om van onze kitespot naar Panama-city te komen, hemelsbreed zo'n 800km verderop. Alles gaat langzaam, is inefficiënt en soms onlogisch. En ik vind het heerlijk. Vooral omdat we totaal geen tijdsdruk hebben. Ik kijk naar het prachtige voorbij glijdende landschap en luister naar mijn muziek of lees een boek.
Blij dat we er waren vergaapten we ons aan het enorme contrast van Panama-city. Het oude deel, casco viejo, is als een oude spaanse koloniale stad en direct daar aan vast zit het deel met de hoge gebouwen en indrukwekkende skyline. Deze paradox zie je ook terug in het land. Overal wordt gebouwd en het land is behoorlijk ontwikkeld, onder andere door de vele internationale investeerders. Aan de andere kant moet men zo hard werken voor een laag loon door de torenhoge inflatie, dat men geen tijd meer heeft voor iets anders. We verbleven overigens in het meest typische backpackershostel dat ik ooit had gezien. Met meer kunst dan in het Groninger museum en meer vreemd ogende mensen dan in een hipsterwinkel in Amsterdam. Opvallend vond ik dat we toch even een zetje nodig hadden om uit onze comfort zone te stappen, maar op een gegeven moment is het weer normaal om zomaar bij mensen aan te schuiven en samen een biertje te drinken. Dit leidt dan af en toe ook tot de meest wilde en interessante gesprekken.
De eerste dagen bekeken we de stad en we zouden Daphne opzoeken. Een meisje die Juno kent via zijn ouders, die tijdens haar reis hier is blijven plakken bij een Panamees, Ricardo. Wij rekenden verder nergens op, maar meteen boden ze aan om samen met hen een tour te maken in hun auto. En wat is beter dan twee locals, die je alles willen vertellen over het land en alles wat je ziet. De tweede dag gingen ze mee naar het kite evenement, dat helaas al afgelopen bleek te zijn, omdat ze voorliepen op schema. Lekker handig, jammer, maar toch hadden we een leuke dag omdat we zo veel leerden over het land en hoe Panamezen denken (alles draait hier om geld). Toen ze ons bij het hostel afgezet hadden, stelde Ricardo voor om de volgende dag weer af te spreken, ook al moest Daphne werken. Hij had toch weinig te doen en is het type dat alles voor een ander over heeft. Hij spreekt overigens perfect Engels, leert zichzelf Nederlands (al bijna vloeiend), is ICTer en wil samen met zijn lieve vrouw immigreren naar Nederland. Die moeten we hebben zou je zeggen, maar we leerden ook dat dat nog niet zo makkelijk is in Nederland.
Na deze personal tour trakteerden we onszelf op een trip naar de San Blas eilanden. Doe je ogen dicht en stel je het paradijs voor. Dat moet hier van afgeleid zijn. De kleur van het zand, het type bomen, de helderheid van het water; ik hoef het niet verder in te vullen denk ik. Het grappige vond ik dat ik in eerste instantie niet meteen omviel van verbazing. Pas na een tijdje krijgt het leven op zo'n eiland grip op je. Na twee dagen voelde ik me zo ongelooflijk ontspannen. Uren liggen relaxen en ongestoord wegzinken in mijn gedachten, dieper dan ooit te voren. Allerlei inzichten en zelfs herinneringen waar ik normaal niet aan toe kom.
Na deze droompartij komen mijn verhaal over cultuur en Ricardo en Daphne samen. Wat ik jullie nog niet verteld heb, is dat zij ons voor de trip voorstelden om carnaval in las Tablas te vieren en te logeren bij familie. Zo'n ongelooflijke en unieke kans, waar we het koppel enorm dankbaar voor zijn. We sliepen in een klein huisje, waar het constant een komen en gaan is van mensen. Iedereen is vrij en komt even een praatje maken, drankje doen of blijft de hele dag hangen. Opa komt even langs en vermaakt de kleinkinderen (en ons) met kaarttrucjes en grapjes. We voelden ons enorm welkom en waren voor even echt onderdeel van het feest en de familie. Ons Jip en Janneke Spaans kwam zo goed van pas en was voldoende om gesprekken te voeren over van alles en nog wat. En dan heb ik nog geen woord geschreven over het carnaval zelf. Mensen kijken hier maanden naar uit. Volgens de familie verkochten mensen hun tv's om genoeg geld te hebben voor het feest. Het gaat ongeveer zo: stel je koninginnedag voor met 35 graden. Overal muziek, totale chaos en overal is water: grote brandweerslangen om de menigte af te koelen. Iedereen tussen de 10 en 70 jaar oud schreeuwt, danst en lacht. Ondertussen is er een strijd gaande tussen grootse paradewagens met oogverblindend jurken, gedragen door nóg mooiere vrouwen. En dat dan vier dagen lang.
Deze twee ervaringen gecombineerd, dat is cultuur ervaren. Méér dan spectaculair. Dit is precies waarom ik hier ben. Dit zal ik zonder twijfel nooit vergeten.
-
05 Maart 2014 - 15:25
Juno:
Voor de foto's: zie facebook van Tom en van mij.
-
05 Maart 2014 - 17:09
Ini:
Wat kun je het mooi vertellen Tom! Nog veel plezier de komende tijd. -
05 Maart 2014 - 20:04
Layla:
Tom, fantastisch! Ik geniet van je verhalen en ben jaloers, wat..ik zie er groen van!!! Maar t is jullie gegund! Van je zin: 'Ondertussen is er een strijd gaande tussen grootse paradewagens met oogverblindend jurken, gedragen door nóg mooiere vrouwen' krijg ik een glimlach op m'n gezicht, wat ben jij aan het genieten!! Enjoy!! X -
06 Maart 2014 - 20:28
Jaap DriezenM:
Hoi Tom wat een mooi verhaal maak je er van ,ik lees het graag.
Geniet ervan
Gr jaap -
07 Maart 2014 - 11:35
Harmen:
Tom, ik ben jalours . . -
07 Maart 2014 - 13:27
Fiona:
klinkt echt geweldig Tom! -
15 Maart 2014 - 16:36
Oma Mieke Bijlard:
Hoi Tom en Juno, wat een geweldig verslag van wat jullie allemaal beleven. Ik geniet ervan en ga de foto's nog bekijken. Veel plezier verder! xxx -
16 Maart 2014 - 21:47
Igor:
Waanzin!!! Ik heb nu zelfs voor het eerst in mijn leven voor mezelf een positieve associatie met het begrip 'carnaval' ondervonden. Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley